duinen en slufter
De Slufter is een uniek natuurgebied in Europa. Het staat in open verbinding met de Noordzee waardoor het regelmatig voorkomt dat het complete gebied onder water komt te staan. Het is een vogel- broedgebied en rijk aan planten die natuurlijk tegen zout water kunnen.
In de oorlog was er weinig oog voor al het natuurschoon van de Slufter en andere gebieden van Texel. Nee, er werden bunkers gebouwd, mijnenvelden aangelegd, versperringen opgeworpen en loopgraven gegraven. Wie dit werk moesten doen? Dat vertellen de mannen zelf in de route “Duinen en Slufter”.
Mijnenveld in de Muy
53°07’22.7″N 4°48’07.5″E
Het duingebied tussen De Koog en de Slufter was in de oorlog één groot mijnenveld. Voor iedereen was het daarom dan ook verboden gebied. Net als dat het hele Noordzeestrand ‘Sperrgebiet’ was; veel te gevaarlijk.
Het mijnenveld heeft echter ook levens gered. De Georgiërs, die goed op de hoogte waren van waar de mijnen lagen, maakten er op hun vlucht voor de Duitsers gebruik van. Hier een ontmoeting met een Russische soldaat die je de krijgslist uit de doeken doet.
Loopgraven in de Slufter
53°07’51.7″N 4°48’55.9″E
De Atlantikwall is een verdedigingslinie die de Duitsers aanlegden. Ook in de Texelse duinen werden bunkercomplexen gebouwd als onderdeel van de Atlantikwall. Tussen de complexen werden versperringen en loopgraven aangelegd om een geallieerde landing op het strand te voorkomen.
Heel bijzonder is dat de loopgraven uit de oorlog nog zichtbaar zijn in de duinen bij de Slufteropgang. Wie ze gegraven heeft is niet bekend, maar deze Kaukasiër kan zich nog het één en ander herinneren.
Russenbossie
53°07’55.4″N 4°48’20.6″E
Na een laatste gevecht bij de vuurtoren begonnen de Duitsers een razzia over het eiland, op zoek naar Georgiërs die de strijd hadden overleefd. Boerderijen werden op z’n kop gezet, weilanden werden uitgekamd en Texelaars werden aan de tand gevoeld.
Een aantal Georgiërs had zich verstopt tussen de struiken in het duingebied bij De Slufter. Later kreeg die plek de naam Russenbossie. De soldaat die zich daar had verstopt weet nog precies hoe ze wisten te overleven.
Restanten bunker op het strand
53°07’59.7″N 4°47’23.0″E
Van de Atlantikwall bunkers op Texel zijn nog maar weinig restanten te vinden. De bunkers zijn gesloopt, onder het zand geschoven of door kustafslag in zee verdwenen.
Op het strand tussen De Koog en De Slufter is nog een klein deel zichtbaar van de ooit zo imposante Atlantikwall. Een stuk beton steekt ongeveer een meter boven het zand uit. Het waren de Duitse marine en de Wehrmacht die de bunkers bemanden. Ook deze Duitser heeft lang op Texel gediend.
ontdek een van de andere routes
ROUTE
